شعر شباهنگ از دفتر هلوچین اثر مهدی کریم بخش ساحلی

شعر شباهنگ از دفتر هلو چین مهدی کریم بخش ساحلی

شباهنگ

تو می دانی دردم را

که من از چه گریزانم هراسانم

چنین آشفته دل دارم

پریشانم پریشانم

سر انگارم و این کار نمی دانم 

سر اصرار و انکار نمی دانم

سر تردیدم و ایمان نمی دانم 

گهی پنهان گهی پیدا

گهی از خود گهی بی خود

چنان می کردند وادارم

سر از تسلیم بردارم 

نمی دانند

سری بر سر

سری بی سر

سر و سامان نمی دارم .

به ندرت می کنی یادم

گهی دزدانه از غفلت

زهی فرصت زهی فرصت 

بیا من سخت بیمارم

هراس و ترس می دارم

نمی خواهم که دیگر بار

 به ناکس مبتلا گردم

 1 شباهنگم

خبرداری  2 قرارت 3 بی قرارم کرد 

گهی از لب می نوشم

گهی در دل می جوشم

شباهنگم بیا بنشین پشت در

 که من قصد سفر دارم.

گهی یک دم و بیدم

هوادارم لرزانم

درود بر انزوایی که تورا

 مرغ مهاجر کرد

شباهنگم

درون خود مسافت ها پیمودم

نهایت انزوا جایست می مانم .

1-مرغ سحرم       2- وصال    3- ملتهب کرد